Gra Yomrella

Nie najgorsze to piwo. Piłeś co prawda lepsze, lecz to, nieco cierpkie i gorzkawe w swym smaku, godne było swej ceny.
- Wychodząc z karczmy, idź cały czas przed siebie, w stronę rynku miasta. Przejdź około 500 metrów, aż dojdziesz do skrzyżowania ulic. Po prawej stronie powinieneś mieć zakład garncarski "U Lorensa". Skręć w lewą uliczkę i idź nią cały czas, aż po lewej stronie natrafisz na wejście do kamieniczki, nad którym widnieje szyld z napisem "Edyl Franzimmer - rachmistrz". Jak się będziesz dobrze rozglądał, to trafisz bez problemu. Może się wydawać trochę dziwny, ale porządny z niego człowiek.

- Dziękuję bardzo - schyliłem przed karczmarzem czoła i wróciłem z piwem do swojego stolika. W pamięci powtarzałem sobie instrukcję jakiej mi udzielono i przy okazji popijam sobie trunku
Raz po raz, rozglądam się po karczmie, sprawdzając jak tam zainteresowanie moją osobą xD

Popatrzyli się, prychnęli pod nosem, ewentualnie unieśli ostentacyjnie brew, lub wzruszyli nieznacznie ramionami i powrócili do swych dotychczasowych zajęć. Jakiś człek nawet postawił na stole kilka monet, przeciągnął się i wyszedł z karczmy. ;P

"Całkiem spokojni ludzie..."
Wzruszyłem ramionami, dopiłem piwa i wyszedłem z karczmy, obdażając ostatnim wdzięcznym spojrzeniem karczmarza, towarzyszył mi przy tym półśmiech...
Zaczynam stosować się do wkazówek, udzielonych mi przez właściciela karczmy, za wszelką cenę chcę się udać do rachmistrza Frainzimmera.

Wyszedłeś z karczmy i ruszyłeś. Pogoda jak dla ciebie wyśmienita - ciepło, sucho, żadnego wiatru, wszędzie zielono ptaszki ćwierkają... jedynym mankamentem są puste ulice. No, może nie całkowicie puste; od czasu do czasu mijasz jakiegoś poczciwego człeka, czy patrol straży miejskiej, jednakże to i tak powód do conajmniej zmartwienia, porównując tutejszy poziom zaludnienia ulic, do tego w znanych ci miast Kontynentu.
...
Dochodzisz do opisanego przez karczmarza miejsca. Faktycznie, po prawej stronie znalazłeś, bez większego problemu szyld "Edyl Franzimmer - rachmistrz. wejście po lewej, w bramie". Wisi nad wejściem do niewielkiej kamieniczki, zaś w bramie istotnie znajdują się drewniane drzwi.

Poprawiam prowizoryczną pelerynę i kieruję się w stronę kamieniczki. Jeśli brama nie jest zamknięta, co by mnie nie zdziwiło ze względu na sytuację w tej miejscowości, otwieram ją i wchodzę do środka... Przed wejściem omiatam jeszcze spojrzeniem ulicę:
"Tyle przestrzeni i tak mało ludzi... Niewiarygodne..."
Moje spojrzenie natychmiast po wejściu (o ile do niego doszło ) kieruje sięw stronę lewą

Wraz z otworzeniem drzwi i wejściem do środka, rozległ się dzwoneczek, zawieszony nad drzwiami.
Jesteś w ciemnym korytarzu, dookoła ciebie panuje półmrok, zaś w powietrze jest nieco zatęchłe. Przed sobą masz schody prowadzące na górę oraz cztery drzwi, dwa po prawicy i dwa po lewicy, po podłodze walają się jakieś nieliczne pergaminy, książki a nawet zużyte, ptasie pióra... po twojej lewej stronie masz zaś gołą ścianę, a na niej zawieszone, trochę zapyziałe ozdobne lustro.
Jedno już wiesz na pewno - ten Franzimmer nie sprząta zbyt często.

Wchodzę ostrożnie do środka, staram się nie podeptać ksiąg i pergaminów...
"Może czasem jeszcze ma z nich użytek?" ^__^"""
Przybliżam się do lustra i spoglądam w nie, chcąc ocenić jak wyglądam i czy zbytnio nie straszę swą innością xD