Gra Yomrella

Uśmiechnąłem się, odzwierciadlając spokój jaki wypełnił moją duszę ;P
- Oczywiście, to co wszędzie indziej, nowy zakątek, nowi znajomi, nowe atrakcje - mrugnąłem do strażnika i spojrzałem wyczekująco - To jak? Wstęp wolny? ^___^

- Opłata, za wjazd do miasta wynosi 3 holdeny. - odparł krótko i zwięźle strażnik nr. 1.
- Zarządzenie hrabiego Vormina. - dodał szybko drugi.

BTW: Zauważyłeś, iż akcentują trochę inaczej niektóre wyrazy, ale i tak rozumiesz ich bez problemu.

"3 holdeny? A niech to... O___o"
Moja dłoń powędrowała do sakiewki, lekko drżącym ruchem rozsłupłałem sakiewkę i pokazałem monety:
- Ile to będzie w przeliczeniu na złoto?

- W złocie? - spojrzał się na towarzysza. - Fiedo, pamiętasz, jaki jest ostatnio kurs?
- Holden stoi teraz po mniej więcej 6 sztuk złota.
- Czyli to wychodzi 18 sztuk złota za wjazd. - odparł z uśmiechem. - Wszak skromna opłata, a miasto się bogaci.

"Pieprzeni złodzieje =.="
Wydobywam owe 18 sztuk złota:
- Prawda - uśmiecham się - Proszę bardzo, na wzbogacenie miasta! ^^
Wręczam strażnikowi monety, po czym zasłupłuję sakiewkę i przechodzę obok strażników:
- Życzę miłej służby ^___^
"Udławcie sie tymi monetami ździercy..."
- Polityka... - westchnąłem cicho, gdy znalazłem się poza zasięgiem słyszenia strażników ;P

Strażnicy pozwolili ci wejść do miasta...
A tam - szok! Ulice były puste i ciche, jak w jakimś mieście duchów. Żadnych kupców, mieszczan, czy nawet zwykłych przechodniów. Widzisz tylko jakiegoś dziadka, który siedział sobie na ławeczce, w cieniu. I gdzieś w tle, słyszysz ćwierkanie ptaków. ;P
Coś tu ci nie grało, gdyż o tej porze (według twych obserwacji, było chyba południe) powinno tutaj być gwarno i pełno. ;P

"Cosik zbyt pusto..."
Rozglądam się po okolicy.
"Polityka... Idę o zakład, że to przez tego całego hrabiego! >.<"
Na dłuższą chwilę obrzucam spojrzeniem starszego człowieka, siedzącego w cieniu.
I tradycyjnie, postanawiam udać się do jakiejś karczmy...
"Gdzie jak gdzie, ale w karczmach zawsze najtłoczniej ^^"

Zatem udajesz się do najbliższej karczmy.
Tam zaś napotkałeś kolejny powód, do zaniepokojenia. Co prawda, znalazłeś w końcu ludzi, ale w głównej izbie karczmy panował zaskakujący spokój. Bardzo nietypowy, jak na portową karczmę, jakkolwiek byłaby ona oddalona od portu. ;P Żadnych bójek, żadnych śpiewów, żadnych ożywionych dyskusji. Po prostu banda chumorzastych panów, sączących w ciszy piwo. Jeżeli już rozmawiali, to nadzwyczaj spokojnie i stonowanie. ;P
Reakcja klientów w karczmie ograniczyła się tylko do skrytego spojrzenia i wszyscy wrócili z powrotem do swych zajęć.

Wyszukuję wzrokiem jakiegoś wolnego stolika, jeśli takowy znajdę to:
Siadam przy nim i rozglądam się z niedowierzaniem...
"Shimatta! Co to za miejsce?! Co to za ludzie?! O___o"
Wyjmuję list od Ragnara, czytam go powoli po kilka kolejnych razy... Następnie chowam list i sięgam po mapę...
"Gdzie cię znajdę Strażniku?" zaczynam szukać miejsca na mapie z oznaczeniem położenia celu swojej misji na tym kontynencie ;P

Dobra, wyciągasz mapę i dogłębnie ją studiujesz. ;]
(wybacz, że tak mizernie mi to wyszło, ale chciałem to jak najszybciej wrzucić i ruszyć historię do przodu. Brakujące nazwy miast dodam później, w miarę rozwoju akcji)

https://2img.net/r/ihimizer/img512/6784/mapanv0.png

Zadowolony? ;]

Zadowolony
Dziękować za mapkę ^__^
<patrzy na szare Grenz na mapie>
Ooo! Mam swojego imiennika xD
<tutaj najlepsza reakcja tłumu: gleb!>
~~~~~~~~~~~~~~~~
Gdy tylko przyglądam się mapie bliżej, z ust wyrywa mi się...:
- Shimatta!
Lustruję bacznie dwa punkty na mapie: Myrtię i Ingmar...
"Trochę mam do przewędrowania..."
Chowam mapę i powoli, cicho wstaję, jakby nie chcąc zakłucić tego strasznie nienaturalnego (jak na to miejsce) spokoju ^__^""'
Podchodzę do lady za którą powinien być karczmarz, bądź jego "podkomendny" xD
Jeśli taki tam stoi, to czekam aż pierwszy się odezwie. Jeśli nie ma tam takiego, to stoję i czekam aż się znajdzie, przy okazji lustruję stowarzyszoną tutaj społeczność Myrtii xP

Gdyby co, to zaznaczone są takie główne-główne miasta, zatem wraz z rozwojem historii uzupełnię mapę. ;P
--------------------------------------------
Karczmarz stał sobie, dotychczas ogarniając wzrokiem całą izbę, jakby kontrolował wszystko, co miało miejsce w środku. Dość nietypowy na karczmarza; strasznie chudy, fartuch prawie że nie pobrudzony, przystrzyżone blond włosy, starannie zaczesany niewielki wąs, też blond i niebieskie oczy, które wciąż dziwnie mrużył.
- Słuchaaam panaaa? - zapytał, z równie dziwnym akcentem, pochylając się nad ladą, z rękoma opartymi na czystym blacie lady. Jego przymrużone oczy wbiły się momentalnie w ciebie.

Spoko spoko ^__^
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Lekko się wzdrygnąłem... Sam niewiedząc, czy wywołał to ten akcent, dziwny wygląd, czy... Te bezwzględne spojrzenie zwrócone wpost na mnie O____o'"""
Po chwili wachania (niewiem, może przeciągającej się nawet xD):
- Piwa proszę! - powiedziałem z lekkim uszczerbkiem na pewności siebie xD

- Jasne Kryalis, czy może miejscowe Gronzok? - zapytał, sięgając za ladę, po szklany kufelek, w dodatku przeciągając każde "e". A kufel - oniemiałeś - nieskazitelnie czysty, nawet żadnej, malusieńkiej smugi na szkle, podobnie jak reszta lokalu, który był utrzymany w zaskakującym porządku. ;P

- Gronzok - powiedziałem po chwili wachania... Moje oniemiałe spojrzenie było wbite w ten niewiarygodnie czysty kufel...
"Tak zadbane kufle mogły być i u nas..." stwierdziłem z szacunkiem, pomału oswajając się z wizerunkiem tutejszej karczmy... "Ciekawe, czy wszystkie są takie spokojne?"

Oberżysta z gracją nalał piwa do kufla i postawił z patem, tuż przed tobą. Patnięcie o drewniany blat, na krótką chwilę ściągnęło na was dwa, albo trzy senne spojrzenia pozostałych bywalców.
- 16 mir się należy się. - wypowiedział, znów wlepiając w ciebie wzrok.

"Cholera! Cóż to za waluta?!" zakrzyknąłem w myślach...
Spojrzałem przelotnie ka kufel piwa i uśmiechnąłem się uprzejmie do gospodarza:
- Ile to będzie w przeliczeniu na złoto?
Powoli wydobyłem sakiewkę ze swoim skromnym majątkiem, gotów do wydania odpowiedniej sumy.

- Złoto? - spytał się, zaskoczonym tonem. Złapał za uchwyt kufla z piwem i przysunął trochę w swoją stronę, jakby nie za bardzo był pewny, czy ci go dać. - Cuzoziemiec 'steś?

"Nosz cholera..." poczułem jak się pomału czerwienię na twarzy...
- Czy to aż tak bardzo po mnie widać? - rzuciłem sarkastycznie - Dowiem się ile ta suma wynosi w złocie, czy nie?
Zabębniłem z niecierpliwością palcami po tej niezrównanie czystej ladzie i spojrzałem w oczy rozmówcy, chcąc go przebić wzrokiem na wylot.

Koleś zmierzył cię ponownie wzrokiem. Powoli, dokładnie od stóp do głów. Następnie odchylił się w lewą stronę, kierując wzrok na skrzydełka, wiernie imitujące pelerynę. Chyba jednak nie dał się zwieść, gdyż uniósł brwi, zaś z jego ust dobiegł krótki, cichy gwizd.
- Spokojnie, bez nerwów, mój drogi panie. - odparł, wracając do pionu. - Stosunek złotej monety, do holdena mniej więcej wynosi 4:1. 18 mir to jeden holden, czyli 4 sztuki złota. Z tego wynika, że 16 mir to w przybliżeniu 3,5 sztuki złota. Czy takie przedstawienie sytuacji jest satysfakcjonujące, dla waćpana?

- Oczywiście, dziękuję bardzo za naświetlenie sprawy, to dla mnie cenna informacja... - powiedziałem spokojniejszym, ale jeszcze lekko poruszonym głosem...
Poczułem się nieswojo, widząc, że jedyną reakcją na mój wygląd jest ciche gwizdnięcie Oo"'
Postawiłem na ladę cztery sztuki złota spojrzałem na nie z lekkim zastanowieniem...
"Zaraz... 18 mir to jeden holden, czyli 4 sztuki złota... 16 mir to 3,5 sztuki złota... Zaraz... Strażnicy w wejściu kazali mi wpłacić 3 holdeny... Jeden z nich powiedział, że holden stoi po..." urwałem myśl i przez chwilę patrzyłem tempo przed siebie... "6 sztuk złota różnicy! Oszukano mnie! >.<"' "
Powracam wzrokiem do pana obsługującego za ladą o dziwnym akcencie i z niecodziennym namaszczeniem czekam na wydanie reszty... Muszę przyjrzeć się temu diabelskiemu mirowi!

Widać, że orientujesz się w przebiegu gry. :]

Barman nie okazywał żadnych podejrzanych odruchów, bądź innych czynników zachowania wskazujących na jakiekolwiek zamiary orżnięcia cię z kasy. ;P
- Coś nie tak? - zapytał się, z nutą niepewności w głosie, widząc twoje złowrogie spojrzenie. Najwyraźniej z tegoż powodu jeszcze nie wziął pieniążków z blatu i nie wydał ci należnej reszty. (nie notuję żadnych zniekształceń w wymowie, gdyż po prostu mi się nie chce )
Tymczasem przesiadujący w izbie co poniektórzy miejscowi raczyli skierować na was swe szanowne spojrzenia i bezczelnie obserwowali całą sytuację, z niekrytym zaciekawieniem.

Ignoruję poruszenie wśród klienteli i zwracam się do tegoż pana, do którego wymowy pomału pomalutku się przyzwyczajam...
- Po prostu kilka osobistych spostrzerzeń... - powiedziałem, czekając nadal z tym samym namaszczeniem na wydanie pieniędzy - Muszę nauczyć się tutejszej waluty... Ten stosunek pomiędzy złotem a holdenami jest bardzo ruchliwy, często te wartości się zmieniają? Oo'"""
Popatrzyłem na kufel piwa i na położone na blacie pieniądze.

~~~~~~~~~~~~~
Cóż... Takie już moje małe schorzenie Będzie dużo zabawy z tą walutą

- Od kilku miesięcy utrzymywał się na mniej więcej tym samym poziomie, lecz ostatnimi czasy holden trochę spadł, głównie dzięki napływowi cudzoziemców z północnych krajów, zza oceanu. Nie zagłębiałem się w ten temat, ale chyba używają tam monet, które zawierają mało kruszcu i zalewają nimi nasz rynek.
Oberżysta sięgnął zza fartuch, gdzie przy pasie miał uwiązanych kilka sakw. Rozsupłał jedną z nich, odliczył daną kwotę i położył blacie jedną monetę o srebrnej barwie, inną od tych z Kontynentu. Widniała na niej podobizna jakiegoś władcy, z koroną na głowie. Napis pod nim głosił "Roldan I Elterwaal".
- Proszę, oto reszta. - rzekł, biorąc do ręki złote monety i wsypując ją do jednej z sakw. - I tak na marginesie; radziłbym iść do najbliższego rachmistrza i wymienić oszczędności na tutejsze. Ta "wasza" waluta nie jest zbytnio popularna na wyspie, a i oszczędzisz se waćpan problemów z różnymi krętaczami.

- Z tym ostatnim to już troszkę za późno ^__^'"""
Zgarnąłem resztę do kieszeni, by nie mieszać mirów ze złotem, sakwę ze swoim dorobkiem umocowałem przy pasie i zwróciłem się do rozmówcy z uprzejmym uśmiechem:
- Dziękuję bardzo za wyjaśnienia, oraz za udzielenie porady... Jeszcze prosiłbym o jedną, otóż gdzie znalazłbym takiego zaufanego rachmistrza?
Moja dłoń wędruje naprzód w stronę tajemniczego Gronzoku i podnosząc kufel, próbuę tego piwa