Gra Hiro

GM: Okej! Pan Hiro, panna Filia, panienka Amelia oraz panną Nagą, zmienili kierunek swej wędrówki o całe 180* i ruszyli do Atlass, w poszukiwaniu panny Inverse i pana Syriusza... =P

Mija dokładnie tydzień, od wyruszenia z w/w miasteczka, Marlon. Czwórka naszych bohaterów zdążyła w tym czasie przejść przejść mniej więcej połowę drogi i aktualnie znajdują się w Gordii - jednym z większych miast królestwa Ralteague. W pewnym momencie, padła propozycja, ze strony Filli, by grupa się rozdzieliła i pozwiedzała sobie miasto. Mimo pewnych objekcji Amelii, na ten temat (To nie w porządku! Powinniśmy czym prędzej ruszać do Atlass), wniosek ten został przyjęty demokratycznie przez większość...
Filia poszła poszukać jakiegoś antykwariatu, Amelia razem z nią, a Nagha tak po prostu, przespacerować się. Ustalono, że za 3 godziny, czyli o 16.30 wszyscy spotykają się w miejscu, gdzie się rozstali... pod pewną, okazałą świątynią.
Więc, gdzie pójdzie Hiro? =3

Hiro: Hmm... Tam, gdzie trafi, tam pójdzie... [czyt. będzie tak łaził bez celu jak ten głupi =P]. No chyba że w mieście jest jakiś zacny bar/restauracja/gospoda/nazwij to jak sobie chcesz, gdzie ramen dają... ^^ Bo w takowym przypadku, tam właśnie skieruje Hiro swe kroki...

GM: Jak już wspomniałem, Gordia jest jednym z głównych miast w królestwie, więc prawdopodobieństwo, na znalezienie takiegoż lokalu jest bardzo duże... ^_^
I znajdujesz taką, nawet przyzwoitą knajpkę, która miała na szyldzie napis "Pałeczkowy sen"... XD
Wchodzisz do środka, zajmujesz sobie miejsce, podchodzi do ciebie kelnerka <=P> i...
- Dzień dobry, panu. Coś podać? =3

Hiro: -Podwójną porcję ramenu proszę! Twisted Evil ...I herbata jaśminowa z miodem... ^^

Kelnerka przyjęła zamówienie i zniknęła dosłownie na chwilę, by wrócić do twej postaci, z dwoma miskami ramenu i filiżanką herbatki...
Bierzesz pałeczki i gdy już chcesz przystąpić do konsumpcji... i wtem, rozległ się niepokojący wybuch i twoja herbatka lekko zadrżała w filiżance. Niektórzy klienci lokalu wyrazili swe zdziwienie oraz zaniepokojenie, poprzez głośne "ochy" i "achy", w stylu "Na LoN, co to było?!".